แน่นอนว่าทุกคนต้องมีค่าใช้จ่าย ซึ่งเราจะต้องตรวจสอบการใช้จ่ายและจัดทำงบประมาณที่เพียงพออยู่เสมอ ตอนนี้คุณรู้แน่ชัดแล้วว่าคุณจะต้องใช้จ่ายในบ้าน รถยนต์ ค่าใช้จ่ายตามดุลยพินิจและจำนวนเงินที่คุณโอนไปยังบัญชีเกษียณอายุของคุณ นั่นเป็นสิ่งที่ดีแต่อย่าลืมคิดว่าจะจัดสรรเงินออมสำหรับสิ่งต่าง ๆ เช่นกองทุนฉุกเฉินได้อย่างไร การจัดสรรทางการเงินของคุณเปรียบเทียบกับจำนวนเงินที่คุณควรใช้จ่ายและเราจะประหยัดได้อย่างไร?
นั่นเป็นคำถามที่หลายคนต้องการคำตอบ วันนี้เราจะขอแนะนำความรู้เกี่ยวกับกฎของงบประมาณ ซึ่งเป็นของ เอลิซาเบธ วอร์เรน ผู้เชี่ยวชาญด้านการล้มละลายของฮาร์วาร์ด เป็นวุฒิสมาชิกสหรัฐจากแมสซาชูเซตส์และได้รับการเสนอชื่อจากนิตยสาร TIME ให้เป็นหนึ่งใน 100 บุคคลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโลกในปี 2010 โดยเอลิซาเบธ วอร์เรน (1),(2) ได้สร้าง “กฎ 50/30/20” สำหรับการใช้จ่ายและการออมกับลูกสาวของเธอ Amelia Warren Tyagi และพวกเขาร่วมเขียนหนังสือในปี 2548 ชื่อ “All Your Worth: The Ultimate Lifetime Money Plan” ส่วนกฎ 50/30/20 นั้นมีความหมายว่าอย่างไร ? เราไปไขคำตอบกันค่ะ
ข้อมูลพื้นฐานของ กฎของงบประมาณ 50/20/30
อลิซาเบธ วอร์เรน วุฒิสมาชิกรัฐแมสซาชูเซตต์และหนึ่งในผู้ลงแข่งขันรับเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาปี 2020 พรรคเดโมแครต (ภายหลังได้ถอนตัว) เรียกกฎนี้ว่า “กฎงบประมาณ 50/20/30” (บางครั้งมีข้อความว่า 50-30-20) ในหนังสือของเธอ All Your Worth: The Ultimate Lifetime Money Plan กฎพื้นฐานคือการแบ่งรายได้หลังหักภาษีและจัดสรรการใช้จ่าย: 50% ความต้องการ 30% สำหรับความต้องการและหักออกไป 20% ถึงเงินฝากออมทรัพย์ วันนี้เราจะสรุปแผนการจัดทำงบประมาณที่ง่ายต่อการปฏิบัติตามนี้โดยสังเขป (1),(2)
ประเด็นที่สำคัญ
- กฎงบประมาณ 50-20-30 (หรือ 50-30-20) เป็นแผนการที่ใช้งานง่าย และเรียบง่ายเพื่อช่วยให้ผู้คนบรรลุเป้าหมายทางการเงิน
- กฎระบุว่าคุณควรใช้จ่ายได้ถึง 50% ของรายได้หลังหักภาษีของคุณไปกับความต้องการและภาระหน้าที่ที่คุณต้องมีหรือต้องทำ
- ส่วนที่เหลือควรแบ่งระหว่างการออม 20% และการชำระหนี้และ 30% สำหรับทุกอย่างที่คุณอาจต้องการ
- กฎนี้เป็นแม่แบบที่มีไว้เพื่อช่วยให้แต่ละบุคคลสามารถจัดการเงินและเก็บออมไว้ใช้ในกรณีฉุกเฉินและเกษียณ
50% : ความจำเป็น (Needs)
ความจำเป็นคือตั๋วเงินที่คุณต้องจ่ายอย่างแน่นอนและเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการอยู่รอด ซึ่งรวมถึงค่าเช่าหรือค่าจำนอง ค่างวดรถ ร้านขายของชำ ประกันการดูแลสุขภาพ การชำระหนี้ขั้นต่ำและค่าสาธารณูปโภค สิ่งเหล่านี้คือ “สิ่งที่คุณต้องจ่าย” หมวดหมู่ความต้องการนี้ไม่รวมรายการพิเศษ เช่น HBO, Netflix, Starbucks และการรับประทานอาหารนอกบ้าน ครึ่งหนึ่งของรายได้หลังหักภาษีของคุณควรเป็นทั้งหมดที่คุณจ่ายเพื่อให้ครอบคลุมความต้องการและภาระหน้าที่ของคุณ หากคุณใช้จ่ายเกินความจำเป็นของคุณ คุณจะต้องลดความจำเป็นหรือพยายามลดขนาดไลฟ์สไตล์ของคุณลง บางทีอาจจะเป็นบ้านขนาดเล็กหรือรถยนต์ที่เรียบง่ายกว่า บางทีการนั่งรถหรือโดยสารรถสาธารณะไปทำงานก็เป็นวิธีแก้ปัญหาหรือทำอาหารที่บ้านบ่อยขึ้นก็ช่วยได้มากเหมือนกัน
30%: ความต้องการ (Want)
ความต้องการคือทุกสิ่งที่คุณใช้จ่ายไปซึ่งไม่จำเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งรวมถึงอาหารค่ำและภาพยนตร์นอกบ้าน กระเป๋าถือใบใหม่ ตั๋วเข้าชมการแข่งขันกีฬา วันหยุดพักผ่อน อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ล่าสุดและอินเทอร์เน็ตความเร็วสูงพิเศษ อะไรก็ได้ในกลุ่ม “ต้องการ” เป็นทางเลือกที่คุณอยากได้ แต่คุณสามารถปรับเปลี่ยนมันได้โดยคุณสามารถออกกำลังกายที่บ้านแทนการไปยิม ทำอาหารแทนการรับประทานอาหารนอกบ้านหรือดูกีฬาทางทีวีแทนการซื้อตั๋วเข้าชมเกม หมวดหมู่นี้ยังรวมถึงการตัดสินใจอัปเกรดสิ่งที่คุณทำ เช่น การเลือกสเต๊กราคาแพงแทนแฮมเบอร์เกอร์ราคาไม่แพง การซื้อรถฮอนด้าแทนเบนซ์ที่ประหยัดกว่าหรือเลือกระหว่างการดูโทรทัศน์โดยใช้เสาอากาศฟรีหรือใช้เงินเพื่อดูเคเบิลทีวี โดยพื้นฐานแล้วความต้องการคือสิ่งพิเศษเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณใช้จ่ายไปเพื่อให้ชีวิตสนุกสนานและสนุกสนานมากขึ้น
20%: เงินฝากออมทรัพย์ (Saving)
สุดท้ายพยายามจัดสรร 20% ของรายได้สุทธิของคุณเพื่อการออมและการลงทุน ซึ่งรวมถึงการเพิ่มเงินเข้ากองทุนฉุกเฉินในบัญชีออมทรัพย์ของธนาคารการบริจาค IRAในบัญชีกองทุนรวมและการลงทุนในตลาดหุ้น คุณควรมีเงินออมฉุกเฉินอย่างน้อย 3 เดือนเผื่อตกงานหรือมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น หลังจากนั้นให้มุ่งเน้นไปที่เงินเก็บในการเกษียณอายุและบรรลุเป้าหมายทางการเงินอื่น ๆ หากเคยมีการใช้เงินฉุกเฉินการจัดสรรรายได้เพิ่มเติมครั้งแรกควรเติมในบัญชีกองทุนฉุกเฉิน เงินฝากออมทรัพย์ยังสามารถรวมหนี้การชำระหนี้ แม้ว่าการชำระเงินขั้นต่ำจะเป็นส่วนหนึ่งของหมวดหมู่ “ความจำเป็น” แต่การชำระเงินพิเศษใด ๆ จะลดเงินต้นและดอกเบี้ยในอนาคตที่ค้างชำระดังนั้นจึงเป็นการออม
ความสำคัญของการออม
ชาวอเมริกันมีชื่อเสียงในด้านการออม แต่แน่นอนว่าเป็นประเทศมีหนี้สินสูงมากเหมือนกันซึ่งคนไทยสามารถปรับใช้ได้ กฎ 50-20-30 มีวัตถุประสงค์เพื่อช่วยเหลือประชาชนในการจัดการรายได้หลังหักภาษีของพวกเขาส่วนใหญ่จะมีเงินในมือสำหรับกรณีฉุกเฉินและเงินฝากออมทรัพย์เพื่อการเกษียณอายุ ทุกครัวเรือนควรจัดลำดับความสำคัญของการสร้างกองทุนฉุกเฉินในกรณีที่ตกงาน ค่ารักษาพยาบาลที่ไม่คาดคิดหรือค่าใช้จ่ายทางการเงินอื่น ๆ ด้วย หากมีการใช้กองทุนฉุกเฉินครัวเรือนควรให้ความสำคัญกับการเติมเต็ม การออมเพื่อการเกษียณเป็นขั้นตอนที่สำคัญเช่นกันเนื่องจากบุคคลมีอายุยืนยาวขึ้น การคำนวณจำนวนเงินที่คุณต้องการสำหรับการเกษียณอายุและการทำงานไปสู่เป้าหมายนั้นตั้งแต่อายุยังน้อยจะช่วยให้มั่นใจได้ว่าจะเกษียณอย่างสบาย
ถึงแม้การออมจะเป็นเรื่องยากและเรามักจะใช้จ่ายไปตามความต้องการ การปฏิบัติตามกฎ 50-20-30 เราจะมีแผนว่าควรจัดการรายได้หลังหักภาษีอย่างไร หากพบว่าค่าใช้จ่ายที่ต้องการมากกว่า 20% เราจะสามารถหาวิธีลดค่าใช้จ่ายที่จะช่วยนำเงินไปยังส่วนที่สำคัญกว่า เช่น เงินฉุกเฉินและการเกษียณ เราควรมีความสุขในชีวิตและไม่แนะนำให้ใช้ชีวิตแบบแร้นแค้น แต่การมีแผนและยึดติดกับมันจะช่วยให้คุณครอบคลุมค่าใช้จ่ายประหยัดเพื่อการเกษียณอายุและทำกิจกรรมที่ทำให้คุณมีความสุขในเวลาเดียวกัน
อ้างอิง